...

"Dört duvarın arasında gecelerce karanlığı tırmalayarak, tam orta yerinden ikiye bölünerek,bir kez değil iki kez kıvranarak ağladım.Neden ağladığımı bilmeyerek ağladım.Ne bulmaya,ne yok olmaya,ne kirliliğe,ne arınışa götüren, sadece kendi ateşiyle yakan ve ağlamaktan başka bir şey olmayan bir ağlayışla ağladım. Her hüküm göklerden gelirdi, ben şikayet ederek ağladım. Dayansam. Sırrın mahiyetinde ne yazılıysa çözülecekti isimler. Dayanamadım."

                                                                                                         N. Bekiroğlu